ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ.Ε.ΔΡΟΥΓΟΣ
Ανησυχώ πολύ με όσα συμβαίνουν κι εμείς κοιμόμαστε όρθιοι. Δεν μιλάω ούτε προσωπικά ούτε για τις εξαιρέσεις, που ευτυχώς υπάρχουν, δυστυχώς όμως διαπιστώνω ότι κοιμόμαστε στο σύνολό μας ως λαός με τους ηγέτες του. Ο Σαρτζετάκης είχε πει ότι είμαστε έθνος ανάδελφο και αυτό είναι μια πικρή αλήθεια. Ούτε σύμμαχοι ούτε ομόδοξοι ούτε υπερασπιστές του δικαίου ούτε δεξιοί ούτε
αριστεροί ούτε κανένας άλλος μας στήριξε ποτέ. Αυτό όμως δεν θα έπρεπε να μας εκπλήττει καθόλου, ούτε όμως και να μας φοβίζει. Έτσι πορευθήκαμε ως έθνος για χιλιετίες και τα καταφέραμε να επιβιώσουμε απέναντι σε αναρίθμητους κινδύνους. Θα έπρεπε λοιπόν και σήμερα να ήμασταν προετοιμασμένοι. Σε εμάς τους Έλληνες τα είχε πει πρώτα ο Θουκυδίδης και μετά τα έμαθαν όλοι οι άλλοι. Ότι στις σχέσεις των κρατών και στις συμμαχίες δεν υπάρχουν φιλίες παρά μόνο συμφέροντα. Ξεθυμαίνει το Σκοπιανό. Και ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι είναι εκτός πραγματικότητας όποιος νομίζει ότι μπορεί να υπάρξει λύση χωρίς τον όρο Μακεδονία. Κι αυτό το λέει δημοσίως. Όπως δημοσίως ο υπουργός εξωτερικών λέει ποιες είναι οι κόκκινες (ροζ) γραμμές μας στην διαπραγμάτευση πριν καν αυτή αρχίσει. Τι γνώσεις και πρακτικές διπλωματίας είναι αυτές; Ένα σπίτι θέλεις να νοικιάσεις και κάνεις πιο σοβαρή διαπραγμάτευση του ενοικίου, όχι να διαπραγματεύεσαι με αυτόν τον τρόπο εθνικά θέματα. Ναι σε όλα. Μετά τα μνημόνια πιάσαμε τα εθνικά θέματα. Είναι λένε ένα θέμα ανοιχτό εδώ και 25 χρόνια και πρέπει να το κλείσουμε. Γιατί να το κλείσουμε; Με την Τουρκία έχουμε πολλά περισσότερα θέματα εδώ και περισσότερα χρόνια και δεν τα έχουμε κλείσει. Λέμε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα με την Τουρκία αλλά μόνο τουρκικές διεκδικήσεις. Γιατί λοιπόν δεν λέμε το ίδιο και για τους σκοπιανούς; Γιατί εκεί ΠΡΕΠΕΙ να βρούμε λύση και μάλιστα κάνοντας παραχωρήσεις χωρίς να υπάρχει λόγος ή έστω κέρδος σε κάποιον άλλο τομέα; Να πούμε ότι κάνουμε ένα βήμα πίσω στο όνομα αλλά κερδίζουμε σε άλλους τομείς, πιο σημαντικούς, άντε να το καταλάβω, να το θεωρήσω διπλωματία και διαπραγμάτευση, δούναι και λαβείν. Αλλά όχι αυτές τις γελοιότητες που βλέπω και από πάνω να ακούω ακόμα γελοιότερα επιχειρήματα. Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως το Σκοπιανό είναι η κορυφή ενός ακόμα παγόβουνου, μήπως είναι η αρχή «τακτοποίησης» και των υπολοίπων εθνικών μας θεμάτων. Και αν απλά αρχίσαμε από το πιο εύκολο, από αυτό που θα έχει τις λιγότερες και μικρότερες ΑΜΕΣΕΣ επιπτώσεις (άλλωστε ποιος νοιάζεται για το μέλλον αυτού του τόπου;) Αναρωτιέμαι αν μετά από 4 μνημόνια αγόμαστε σε επίλυση και 4 εθνικών θεμάτων. Δεν μιλάω για συνωμοσίες αλλά για την αναμενόμενη εξέλιξη μιας υποχωρητικής πολιτικής. Να αρχίσουμε από τα Σκόπια, και αφού εξασφαλισθούν τόσο η υποχωρητικότητα όσο και η έλλειψη βούλησης της ελληνικής κυβέρνησης (για να μην πω όλου του πολιτικού κόσμου), τότε είναι ευκαιρία να προχωρήσουμε και σε «επίλυση» των θεμάτων μας με την Αλβανία, να βρούμε λύση στην Κύπρο, να τα βρούμε επιτέλους και με την Τουρκία. Διότι αν αρχίσουμε να δίνουμε όλοι θα αρχίσουν να ζητάνε. Και αν είμαστε ενδοτικοί όλοι θα αρχίσουν να διεκδικούν. Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύται. Φυσικά και με ενοχλεί το σκάνδαλο της Novartis όπως και κάθε άλλο οικονομικό σκάνδαλο που το πλήρωσε και το πληρώνει ακόμα ο ανυποψίαστος λαός. Ο λαός που πρώτα χειροκροτάει, αποθεώνει και εκλέγει πολιτικούς αλλά μετά από λίγο διαπιστώνει ότι εξέλεξε κλέφτες, ψεύτες και λαμόγια. Ο λαός που παρόλα αυτά δεν βάζει ποτέ μυαλό και επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη ξεπουλώντας φτηνά την ελπίδα του για ένα καλύτερο αύριο το οποίο δεν έρχεται ποτέ. Φυσικά και θέλω να τιμωρηθούν όσοι τα έφαγαν μαζί μου, αφού ως γνωστόν μαζί τα φάγαμε. Αυτή θα έπρεπε να είναι μια αυτονόητη λειτουργία μιας ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ δικαιοσύνης και όχι άρτος και θέαμα στην αρένα του Κολοσσαίου (ή καλύτερα επιδόματα και Novartis στην αρένα της τηλεόρασης). Δεν θέλω όμως αυτό να είναι το σημαντικότερο θέμα σε αυτόν τον τόπο όταν τριγύρω μας βλέπω μόνο εχθρούς να διεκδικούν εις βάρος μας και να καραδοκούν να πέσει η δρυς για να ξυλευθούν. Ανησυχώ πάρα πολύ για τα εθνικά μας θέματα, για το γεγονός ότι τα θέματα αυτά τα χειρίζονται τα συγκεκριμένα άτομα και επειδή έχω σχηματίσει την εντύπωση ότι δημιουργείται από την ίδια μας την κυβέρνηση ένα ομιχλώδες τοπίο στο οποίο να μην μπορεί ο απλός πολίτης να δει οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτά που επιδέξια του βάζουν μπροστά στα μάτια του. Καιι επίσης σχηματίζω την εντύπωση ότι προκειμένου να κρατήσουν την εξουσία οι μεν ή να αναδειχθούν στην εξουσία οι δε, δεν έχουν σημασία ούτε τα εθνικά μας θέματα ούτε το αύριο του τόπου ούτε ο διχασμός του λαού ούτε καμία άλλη αξία, ηθική ή υλική. Ανησυχώ πάρα πολύ...πιο πολύ από ποτέ...
ΔΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ.Ε.ΔΡΟΥΓΟΣ
ΔΙΕΘΝΟΛΟΓΟΣ
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ
Δημοσίευση Σχολίου